Kim jestem?

Jestem – jak twier­dzi wie­le osób – cho­dzą­cym wul­ka­nem ener­gii. 

Czę­sto jestem pyta­na o to, „co ja bio­rę”, bo ludziom wyda­je się nie­moż­li­we, żeby mieć tak „bez niczego” 

Tym­cza­sem, cie­ka­wost­ka: nigdy w życiu nie byłam nawet pija­na! Mam tak bez  alko­ho­lu i bez używek 🤪

Miesz­kam obec­nie w Hisz­pa­nii (oko­li­ce Mala­gi) razem z moim narze­czo­nym, José (któ­ry jest uza­leż­nio­ny od oświad­cza­nia mi się w miej­scach publicz­nych, co zro­bił już 26 razy), jego 8‑letnim synem Álva­ro oraz naszą przy­gar­nię­tą czar­ną kot­ką (Luna) o pucha­tym ogo­nie przy­po­mi­na­ją­cym szczot­kę do mycia butelek. 

To już ósmy kot, któ­re­go mam w swo­im życiu, co ma potęż­ny sens, mając na uwa­dze, że dys­po­nu­ję tak­że aler­gią sierść kota oraz ast­mą oskrze­lo­wą [kocia inwen­ta­ry­za­cja z całe­go życia: w dzie­ciń­stwie była: 1) Naomi oraz 2) Kot Któ­re­go Imie­nia Nie Pamię­tam, potem za cza­sów miesz­ka­nia w Lat­cho­rze­wie: 3) Pur­pur, 4) Mia, 5) Lin­ka, 6) Rydzy­nek i – tak­że chło­pak – 7) Kre­ska) no a teraz w Hisz­pa­nii 8) Luna].